Historia Polski
Początki istnienia Państwa Polskiego datuje się na okres panowania pierwszego władcy – Mieszka I, który w 966 roku przyjął chrzest, a tym samym wprowadził rządzone przez siebie państwo do grona krajów reprezentujących europejski krąg kulturowy. Niedawno obchodziliśmy 1050 rocznicę tej niezwykle istotnej chwili. Korzystne sojusze i mądre rządy jego następcy, pierwszego króla Polski, Bolesława Chrobrego, i kolejnych władców sprawiły, że Polska stała się jednym z najpotężniejszych krajów w Europie.
Okres od XVI do początku XVII wieku to Złoty Wiek dla Polski. Na ten czas przypada rozkwit kultury i nauki – to czas Wielkich Polaków, takich jak Mikołaj Kopernik, Jan Kochanowski czy Mikołaj Rej. Rzeczpospolita jest w tym czasie potęgą gospodarczą, militarną i polityczną. Choć w pozostałych krajach rozwija się absolutyzm, w Polsce zaczyna kształtować się demokracja szlachecka. To okres Polski wielokulturowej, wielowyznaniowej i nowoczesnej w skali świata.
Wiele różnych okoliczności m.in. wojny ze Szwecją, Rosją i Imperium Osmańskim, upadek handlu, izolacjonizm czy rządy Sasów, złożyło się na to, że Rzeczpospolita znalazła się w głębokim kryzysie. Mimo dwóch rozbiorów Polski, udaje się przyjąć w 1791 roku Konstytucję – drugą na świecie i pierwszą w Europie. 4 lata później Rzeczpospolita znika z mapy świata na 123 lata, rozdzielona pomiędzy trzy mocarstwa: Austrię, Rosję i Prusy. Jest to czas niezwykle trudny dla całego narodu – zdominowany przez stawianie oporu zaborcom i starania o zachowanie języka i kultury polskiej.
Dopiero po I wojnie światowej Polska odzyskuje suwerenność, jednak 20 lat później ponownie musi stawić opór agresorom - III Rzeszy i Związkowi Sowieckiemu. Gdy w 1945 roku kończą się konflikt i działania militarne, w Polsce w dalszym ciągu nie można mówić o wolności. Okres Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, to kolejny czas wielkiej próby wytrwałości dla Polaków. Kolejne rządy komunistyczne podporządkowane Związkowi Sowieckiemu bezwzględnie rozprawiają się z polskimi patriotami – żołnierzami wyklętymi, którzy mimo zakończenia wojny walczą z komunistami. W latach 80. władze bezlitośnie rozbijają strajki robotników domagających się polepszenia standardu życia.
Powstanie Solidarności, związku zawodowego zrzeszającego 10 milionów Polaków, a następnie doprowadzenie do obrad Okrągłego Stołu sprawia, że 4 czerwca 1989 roku odbywają się pierwsze częściowo wolne wybory. Jest to bez wątpienia jeden z najważniejszych momentów w historii nowożytnej Polski.
Choć początki są bardzo trudne, gdyż zarówno nowe władze, jak i wszyscy Polacy musieli przystosować się do gospodarki wolnorynkowej, która zastąpiła centralnie planowaną, a także nauczyć się demokracji, to nikt nie ma wątpliwości, że zmiany w końcu zaczęły zmierzać w dobrym kierunku.
I choć nasza demokracja nie jest perfekcyjna, to niewątpliwie olbrzymim sukcesem jest to, co Polacy wspólnym wysiłkiem wypracowali przez ponad 25 lat wolności.
